Osmanlı Döneminde Belviran Kazasi’nda Tasavvuf, Tekke ve Zaviyeler


Özet Görüntüleme: 250 / PDF İndirme: 122

Yazarlar

  • Prof. Dr. Yusuf KÜÇÜKDAĞ NEÜ. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Öğretim Üyesi,
  • Güler SİLAY NEÜ. Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Sosyal Bilgiler Öğretmenliği Bilim Dalı Yüksek Lisans Öğrencisi, Konya.

Anahtar Kelimeler:

Anadolu, Belviran, Tasavvuf, Yesevilik, Mevlevilik ve Halvetilik, Tekke, Zaviye

Özet

Türklerin keşif hareketleri sayesinde yabancısı olmadıkları, her bakımdan
elverişli ve güvenli olduğunu bildikleri Anadolu topraklarına yoğun olarak
yerleşmeleri Malazgirt Savaşı (1071) sonrasında gerçekleşmiştir. Özellikle
önemli bir güç unsuru olarak ortaya çıkan Selçuklularla birlikte birbiri ardınca
devam eden göçler sayesinde Anadolu, hızlı bir Türkleşme ve İslamlaşma
sürecine girmiştir. Siyasi ve içtimai istikrarın hemen hemen sağlandığı bu
coğrafyanın daimî bir Türk toprağı haline getirilmesinde göçlerle Anadolu’ya
gelen âlim, şeyh ve dervişlerin rolü büyüktür. Tarikat ehli bu unsurlar Orta
Asya’da filizlenen tasavvufi faaliyetler neticesinde toplum hayatı üzerinde
önemli etkiler bırakmışlardır. Tasavvuf cereyanları, XII. yüzyıldan itibaren başkent Konya ve çevresinde yaygınlaşmaya başlamış, bu harekete mensup kişilerce devletin de desteğiyle farklı tarikatlara bağlı çok sayıda tekke ve zaviye inşa edilmiştir. Selçuklular döneminden itibaren bir Türk-İslam yerleşim bölgesi olan Belviran Kazası’nda tasavvuf hareketinin bir yansıması olarak ismi
belirtilmeyen üç köyle birlikte 28 köyde toplam 34 tekke ve zaviye bulunuyordu. Bunlardan dördü Yesevilik, biri Mevlevilik ve ikisi Halvetilik tarikatları ile bağlantılı tasavvuf yapıları idi.

Referanslar

Arşiv Kaynakları

Basılmamış Arşiv Kaynakları

Başbakanlık Osmanlı Arşivi

C.EV. DN 216, GN 10797; DN 339, GN 17242; DN 368, GN 18687; DN 655, GN 33040.

EV.ZMT. DN 201/49.

İE.EV. DN 24, GN 2813.

ML.VRD.TMT. GN 9814.

İstanbul Müftülüğü Evkaf Müfettişliği Arşivi

No: 329, 480, 522, 699.

Konya Şeriye Sicilleri

No: 2, 34, 92, 96, 99, 112.

Vakıflar Genel Müdürlüğü Arşiv Defteri

No: 591, 2176, 2178, 2180.

Vakıflar Genel Müdürlüğü Vakıf Kayıtlar Arşivi Hurufat Defterleri

No: 537, 538, 539, 540, 541, 542, 543, 1058, 1074, 1075, 1078, 1079, 1080, 1082, 1083, 1097, 1133, 1137, 1140, 1143, 1144, 1158.

Basılmış Arşiv Kaynakları

Fatih Devrinde Karaman Eyâleti Vakıfları Fihristi, 1958, (haz. Feridun Nâfiz Uzluk), Ankara

COŞKUN, F., 1996, “888/1483 Tarihli Karaman Eyaleti Vakıf Tahrir Defteri”

(İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Yüksek

LisansTezi), İstanbul.

Karaman Vilâyeti Vakıfları, (haz. Seyit Ali Kahraman), Kayseri Büyükşehir

Belediyersi Kültür Yayınları, Kayseri 2009, s. 125.

Numaralı Muhâsebe-i Vilâyet-i Karaman ve Rûm Defteri (937/1530), I, Ankara

Diğer Yayınlar

AŞKAR, M., 1999, “Bir Türk Tarikatı Olarak Halvetiyye’nin Tarihî Gelişimi ve

Halvetiyye Silsilesinin Tahlili”, Ankara Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi,

XXXIX, s. 535-563.

BARKAN, Ö. L., 1942, “Osmanlı İmparatorluğunda Bir İskân ve Kolonizasyon

Metodu Olarak Vakıflar ve Temlikler, I, İstilâ Devirlerinin Kolonizatör Türk

Dervişleri ve Zâviyeler”, VD, S. 2, s. 279-386.

CERAN, A. Ş., 1999, “Tarihi ve Sosyo Kültürel yönden Konya-Çumra:

Alibeyhüyüğü“, Konya.

__________ , “Konya Alibeyhüyüğü Kuzviran (Kuzören) Şeyh Hocenti Zaviyesi

Vakfiyesi”, Türk Araştırmaları Dergisi, S. 5 (1999), s. 171-181.

ÇİFTÇİOĞLU, İ., 2005, “Karamanlı Eğitim Öğretim Müesseseleri”, Karaman Tarihi

ve Kültürü II, Karaman Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yayınları,

İstanbul, s. 501-530.

ERASLAN, K., 1989, “Ahmed Yesevî”, DİA, II, İstanbul, s. 159-161.

ERDOĞRU, M. A., 1994, “Karaman Vilâyeti Zâviyeleri”, Tarih İncelemeleri

Dergisi, S. 9, s. 89-158.

__________ , “Murad Çelebi Defteri: 1483 Yılında Karaman Vilâyetinde Vakıflar II”,

Tarih İncelemeleri Dergisi, S. 2 (2003), s. 99-140.

FREDERICK De JONG, 2005, “Mustafa Kemâleddin el-Bekrî (1688-1749): Halvetiyye Geleneğinin Yeniden İhyâsı ve İslâhı”, (çev. Ramazan Muslu), Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 11, s. 69-83.

KARA, M., 1980, “Din, Hayat, Sanat Açısından Tekke ve Zaviyeler“, Dergah Yayınları, İstanbul.

__________, 2011, “Tekke”, DİA, XL, İstanbul, s. 368-370.

KARTAL, A., 2010, “Anadolu Selçuklu Devleti Döneminde Tasavvuf”, Şiraz’dan

İstanbul’a Türk-Fars Kültür Coğrafyası Üzerine Araştırmalar, Kurtuba Kitap, İstanbul, s. 332-343.

KÖPRÜLÜ, F., 1991, “Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar“, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, Ankara

KÜÇÜKDAĞ, Y., 1995, “II. Bâyezid, Yavuz ve Kanûnî Devirlerinde Cemâli Ailesi”, Aksarayi Vakfı Yayınları, İstanbul.

__________, 2005, “Konya’da Bir Mevlevî Manzumesi: Pîrî Mehmed Paşa Zâviyesi ve

Vakfiyesi”, Türk Tasavvuf Araştırmaları, Çizgi Kitabevi, Konya, s. 117-146.

__________, 2005, “Osmanlı Döneminde Konya’nın Tasavvufî Hayatına Kısa Bir

Bakış”, Türk Tasavvuf Araştırmaları, Çizgi Kitabevi, Konya, s. 355-366.

__________, 2005, “Konya’da Osmanlı Döneminde İnşa Edilen Tekke ve Zaviyeler”,

Türk Tasavvuf Araştırmaları, Çizgi Kitabevi, Konya, s. 367-380.

OCAK, A. Y., 1996, “Babaîler İsyanı: Aleviliğin Tarihsel Altyapısı Yahut Anadolu’da

İslâm-Türk Heterodoksisinin Teşekkülu“ Dergah Yayınları, İstanbul.

__________, 2002, “Selçuklular ve Beylikler Devrinde Düşünce”, Türkler, VII, Yeni

Türkiye Yayınları, Ankara, s. 429-438.

ÖNGÖREN, R., 1999, “Osmanlıda Sûfîlerin Farklı Toplum Kesimleriyle İlişki

Tarzları”, İslâm Araştırmaları Dergisi, S. 3, s. 9-22.

__________, 2003, “Osmanlılar’da Tasavvuf: Anadolu’da Sûfîler, Devlet ve Ulemâ

(XVI. Yüzyılda)”, İz Yayıncılık, İstanbul.

__________, 2004, “Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî”, DİA, XXIX, Ankara, s. 441-448.

ÖZKÖSE, K., 2013, “Selçuklular Döneminde Tasavvuf İlminin Gelişim Seyri”, II.

Uluslararası Selçuklu Kültür ve Medeniyeti Sempozyumu Selçuklularda

Bilim ve Düşünce, I, Selçuklu Belediyesi Yayınları, Konya, s. 337-360.

PAKALIN, M. Z., 1983, “Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü“, I-II-III,

MEB Basımevi, İstanbul.

SAVAŞ, S., 1992, “Bir Tekkenin Dini ve Sosyal Tarihi Sivas Ali Baba Zaviyesi“,

İstanbul.

TANRIKORUR, B., 2004, “Mevleviyye”, DİA, XXIX, Ankara, s. 468-475.

TOSUN, N., 2013, “Yeseviyye”, DİA, XLIII, İstanbul, s. 487-490.

ULUDAĞ, S., 1997, “Halvetiyye”, DİA, XV, İstanbul, s. 393-395.

Vassâf, Sefine-i Evliyâ, 2006, II, (yay. Mehmet Akkuş-Ali Yılmaz), İstanbul.

İndir

Yayınlanmış

2015-03-27

Nasıl Atıf Yapılır

KÜÇÜKDAĞ, P. D. Y., & SİLAY, G. (2015). Osmanlı Döneminde Belviran Kazasi’nda Tasavvuf, Tekke ve Zaviyeler. Türk İslâm Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi, 10(20), 19–50. Geliş tarihi gönderen https://timad.com.tr/index.php/timad/article/view/102