“Kur’an Yolu” Tefsirinde Süleyman Ateş’e Yönelik Bazı Eleştirilere Dair Bir İnceleme


Özet Görüntüleme: 355 / PDF İndirme: 201

Yazarlar

  • Mehmet KAYA Aksaray Üniversitesi İslâmi İlimler Fakültesi Tefsir Anabilim Dalı

Anahtar Kelimeler:

Tefsir, eleştiri, Süleyman Ateş, Yüce Kur’an’ın Çağdaş Tefsiri, Kur’an Yolu

Özet

Eleştiri bir insanın, bir eserin ya da bir konunun, doğru ve yanlış yanlarını göstermek şeklinde tanımlanmaktadır. Hemen her alanda karşılaştığımız eleştiri tefsir ilminde de karşılık bulmuş, sahabe döneminden itibaren birçok müfessir bazı yorumları sebebiyle eleştirilmiştir. İlk dönemde belli konularda yapılan eleştirilerin zamanla çerçevesi genişlemiş ve doğru tefsir için belirlenen kriterlere uymayan yorumlar eleştirilmiştir. Yorumları sebebiyle eleştirilen müfessirlerden biri de Süleyman Ateş’tir. Ateş’in, Yüce Kur’an’ın Çağdaş Tefsiri adlı eserindeki bazı yorumları özel çalışmaların yanı sıra Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından yayımlanan Kur’an Yolu tefsirinde de sıklıkla eleştirilmektedir. Ateş’e, yorumlarında tutarsızlık başta olmak üzere birçok sebeple eleştiri yöneltildiği görülmektedir. Biz bu çalışmada Kur’an Yolu tefsirinde Süleyman Ateş’e yöneltilen bu eleştirileri incelemeyi hedeflemekteyiz.

Referanslar

ASİMOV, İ., 2006, “Bilim ve Buluşlar Tarihi”,(1. bs.), çev. Elif Topçugil, İmge Kitabevi, Ankara.

ATEŞ, S., 1989, “Yüce Kur’ân’ın Çağdaş Tefsiri”, Yeni Ufuklar Neşriyat, İstanbul.

ATMACA, G., 2012, “Süleyman Ateş’in Yüce Kur’ân’ın Çağdaş Tefsiri Adlı Eserinde İsrâiliyat”, Ekev Akademi Dergisi, Cilt, 16, Sayı, 51, s: 155-166.

BİLMEN, Ö., N., 2015, “Büyük Tefsir Tarihi Tabakatü’l-Müfessirin”, Ravza Yay. İstanbul.

BOLAY, S., H., 1988, “Âdem”, DİA, III, (s. 358-363), İstanbul.

BUHARİ, 1422, M., “Sahîhu’l-Buhârî”, Dâr-u Tavki’n-Necât.

DEMİRCAN, A., 2004, “Câhiliyye Araplarında Kız Çocuklarını Gömerek Öldürme Adeti”, İstem, Cilt: 2, Sayı: :3., s: 9-29.

DEMİRLİ, E., 2012, “Vahdet-i Vücûd”, DİA, XLII, (s. 431-435), Ankara.

DERELİ, V.,2009, “Tefsirde Yanılgı Sebepleri ve Bunlardan Korunma Yolları”, Fecr Yay. Ankara.

DERVEZE, M., 1383, “et-Tefsîru’l-hadîs”, Dâruİhyâi’l-Kütübi’l-Arabiyye, Kahire.

EBÛ UBEYDE,M.,1381, “Mecâzu’l-Kur’an”, Mektebetü’l-Hancı, Kahire.

ELAİNE P.,1988, “Adam, Eve and the Serpent”, WeidenfieldandNicolson,London.

KARADÂVÎ, Y., 2011, “Kur’an’ı Anlamada Yöntem”, Nida Yay., İstanbul.

ELMALILI, M., 2016, “Hak Dini Kur’an Dili”, Azim Dağıtım, İstanbul.

FERRÂ, E., 1983, Meʿâni’l-Kur’ân, Âlemü’l-Kütüb, Beyrut.

HARMAN, Ö., 2010,“Süleyman”, DİA,XXXVIII, (s. 56-60), İstanbul.

HARMAN, Ö., 2000, “İbrahim”, DİA, XXI, (s. 266-272), İstanbul.

HOCAOĞLU, M. 2012, “Süleyman Ateş’in Tefsirinde Bütünlük Sorunu: Ehli Kitab’ın Cennet’e Girmesi ve Tevrât’ın Tahrifi Meseleleri”, İslâmî Araştırmalar, Cilt: 23, Sayı:1, s: 42-54.

İBN HİŞAM, A. 1955, “es-Sîretü’n-nebeviyye”, Matbaatü Mustafa el-Bâbî, Mısır.

İBN KESÎR, I.,1999, “Tefsîru’l-Kur’âni’l-azîm”, Dâr-u Tayyibe.

İBN KUTEYBE, E., 2006, “Te’vîlümüşkili’l-Kur’ân”, Kâhire.

-------, 2000, “İncil”, Yeni Yaşam Yay. İstanbul.

PARLATIR, İ.; GÖZAYDIN, N.; ZÜLFİKAR, H.; AKSU, T.; TÜRKMEN, S.; YILMAZ, Y.; 1998, “Türkçe Sözlük”, TDK Yay., Ankara.

KARAMAN, H.; ÇAĞRICI M.; DÖNMEZ, İ., GÜMÜŞ, S., 2007, “Kur’an Yolu Türkçe Meâl ve Tefsir”, DİB Yay. Ankara.

KARATAŞ, A., 2013, “Müfessirlere Yöneltilen Bazı Eleştiriler”,Hikmet Yurdu, Cilt: 6, Sayı: 12, s: 155-186.

KÂSIMÎ, M.,1418, “Mehâsinü’t-te’vîl”, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut.

KÂŞÂNÎ, A. 1317, “Te'vîlâtü'l-Kur'ân”, Beyrut.

KAYA, M., 2014, “İ’râb Değerlendirmelerinin Kur’an’ın Anlaşılmasındaki Rolü”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

KAYA, M., 2015, “Abdürrezzâk Kâşânî (ö. 730/1330) ve Tefsirdeki Metodu”, Mütefekkir, Cilt. 2, Sayı: 3, s: 107-135.

KAYA, M., 2016, “Bilimsel Tefsir ve Değişim”, Mütefekkir, Cilt: 3, Sayı: 5, s:195-223.

KAYA, M. 2016, “Müellifi ve Kendisinde Hata Edilen Bir Eser Olarak Cemâleddîn Aksarâyî (ö. 791/1388)’nin Hâşiyeale’l-Keşşâf’ı ve Mutezilî Düşünce Sistemi ile Zemahşerî’ye Eleştirileri”, I. Uluslararası Aksaray Sempozyumu, s: 508-532.

KERHÎ, E.,“Risâletü’l-İmâm Ebi’l-Hasen el-Kerhî”, Dâru İbn Zeydûn, Beyrut.

KIRCA, C.,“Kur’ân ve Fen Bilimleri”, Marifet Yay. 5. bs. İstanbul.

KONEVÎ, S., 2002, ”Vahdet-i Vücûd ve Esasları”, çev. Ekrem Demirli, İstanbul.

KÖKTAŞ, Y. 2004, “Yüce Kur’an’ın Çağdaş Tefsiri Adlı Eserde Hadis Olgusu ve Hadis Yorumları”, Din Bilimleri, Cilt: 4, Sayı: 1, s: 31-55.

-------, 2011, “Kutsal Kitap -Yeni Dünya Çevirisi-“,Japonya.

MÂVERDÎ, E., “en-Nüket ve’l-uyûn–Tefsîru’l-Mâverdî-“, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut.

NESAİ, E. 1991, “Sünenü’n-Nesâi’l-kübrâ”,Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut.

RÂZÎ, F.,1420, “Mefâtîhu’l-ğayb-tefsîru’l-kebîr”, Dâru İhyâ’t-Türâsi’l-Arabî, Beyrut.

SUYÛTÎ, A., 1974, “el-İtkân fî ulumi'l-Kur'ân”, el-Hey’etü’l-Mısriyyeti’l-Âmme.

SÜT, A., 2010, “İslâm Düşüncesinin Erken Dönemlerinde Muhalefet ve Görüntüleri”, Kelam Araştırmaları, Cilt: 8, Sayı: 1, s: 299-318.

ŞÂTIBÎ, E., 2007, “el-Muvâfakât fî usûli’ş-Şerîa”, el-Mektebetü’l-Asriyye, Beyrut.

Taberî, C., 2000, “Câmiu’l-beyân an te’vîli’l-Kur’an”, Müessesetü’r-Risâle.

TÂHİR, M., 1425, Esbâbu’l-hata fi’t-tefsîr, DirâseTe’sîliyye,Dâru İbn Cevzî, Suudi Arabistan Krallığı.

UZUN, N., 2016, “İslâm Tefsir Geleneğinde Muhalefet ve Eleştiri –Şihâbuddîn el-Hafâcî’nin Beydâvî’ye Eleştirileri-, Ankara Okulu, Ankara.

YAZICI, A., 2011, “Süleyman Ateş’in Görüşleri Bağlamında Kur’an Kıssaları”, İslami Araştırmalar, Cilt: 22, Sayı:2, s:106-117.

ZEHEBÎ, M., 2005, “et-Tefsîrve’l-müfessirûn”, Mektebetü Vehbe.

ZEMAHŞERÎ, E., 1998, “el-Keşşâf an hakâikı’t-Tenzîl ve uyûni’l-ekâvîl fî vücûhi’t-te’vîl, Mektebetü’l-Ubeykân”, Riyad.

İndir

Yayınlanmış

2018-02-27

Nasıl Atıf Yapılır

KAYA, M. (2018). “Kur’an Yolu” Tefsirinde Süleyman Ateş’e Yönelik Bazı Eleştirilere Dair Bir İnceleme. Türk İslâm Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi, 13(25), 123–148. Geliş tarihi gönderen https://timad.com.tr/index.php/timad/article/view/11