Marvellous and Silver-Tongued Masters of Humour in Medieval Turkish Islamic World: Court Jesters
Abstract views: 230
/ 
PDF downloads: 91
Keywords:
Mediaeval, Jester, Humour, CourtAbstract
Jesters are the masters and players of laughter who used to entertain those whom they served through imitations, stories, jokes, mockery and satire. It is easy to understand from their stories that they were very quick witted. The other names for the jesters in the sources are fool and midget. The origins of jesters go back to ancient times. Jesters used their skills to make a living, and they frequented palaces of the pharaohs, public festivals, theatres, and courts of both western and eastern countries. This study aims to shed light on the relationship between jesters and rulers through providing information on the professional jesters in mediaeval Turkish Islamic world. It is concluded that jesters primarily served and were intimate with those with power, authority, and wealth and especially rulers. The jesters were excused and not punished for their jokes, statements, and mockery. Insolence was the key to their career. Despite few in number, there are instances where jesters were warned or punished. They were a significant part of the entertainment in the past.
References
AHMED B. MAHMUD, 1977, Selçuk-Nâme, cilt: I-II, hazırlayan: Erdoğan Merçil, Tercüman 1001 Temel Eser, İstanbul.
AND, M., 1982, Osmanlı Şenliklerinde Türk Sanatları, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, Ankara.
_______, 1999, “Soytarı: Tiyatronun Yaşam Suyu”, Sanat Dünyamız, sayı: 74, kış, s. 127-135.
ANNA KOMNENA, 1996, “Alexiad. Anadolu’da ve Balkan Yarımadası’nda İmparator Alexias Komnenos Dönemi’nin Tarihi. Malazgirt Sonrası”, çeviren: Bilge Umar, İnkılâp Kitabevi, İstanbul.
ANONİM, 1992, “Tevârih-i Âl-i Osman”, –F. Giese neşri-, hazırlayan: Nihat Azamat, İstanbul.
BERTRANDON DE LA BROQUİÈRE, 2000, “Bertrandon de la Broquière’in Denizaşiri Seyahati”, editör: Ch. Schefer, sunuş: Semavi Eyice, çeviren: İlhan Arda, Eren Yayınları, İstanbul.
BUNDÂRÎ, 1999, “Irak ve Horasan Selçukluları Tarihi”, çeviren: Kıvameddin Burslan, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
CEZERÎ, 2002, “El-Câmi’ Beyne’l-ilm ve’l-‘Amel en-Nâfî’ fî es-Sınaâ’ti’l-hiyel”, hazırlayan: Sevim Tekeli-Melek Dosay-Yavuz Unat, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
CÜVEYNÎ, 1998, “Tarih-i Cihangüşa”, çeviren: Mürsel Öztürk, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
DEVLETŞAH, 2011, “Şair Tezkireleri”, çeviren: Necati Lugal, Pinhan Yayınları, İstanbul.
DİKİCİ, A. E., 2014, “Saltanat Sembolü Olarak “Farklı” Bedenler Osmanlı Sarayında Cüceler ve Dilsizler”, Toplumsal Tarih, sayı: 248, Ağustos, s. 16-25.
GENÇ, Ö., 2012, “Ortacağ Avrupasının Dini ve Sosyal Hayatına İliskin Bir Bildiri: Duplex Legationis Edictum”, Tarih Araştırmaları Dergisi, cilt: 31, sayı: 51, s. 39-62.
İBN BÎBÎ, 1996, “El Evamirü’l-Ala’iye Fi’l-Umuri’l-Ala’iye (Selçuk Name)”, cilt: I-II, çeviren: Mürsel Öztürk, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
İBN HALDUN, 2004, “Mukaddime”, cilt: I, çeviren: Halil Kendir, Yenişafak Yayınları, İstanbul.
İBN KESÎR, 1995, “El-Bidaye ve’n-Nihaye Büyük İslâm Tarihi”, cilt: X, çeviren: Mehmet Keskin, Çağrı Yayınları, İstanbul.
______, 2000, “El-Bidaye ve’n-Nihaye Büyük İslâm Tarihi”, cilt: XIII, çeviren: Mehmet Keskin, Çağrı Yayınları, İstanbul.
İBNÜ’L-CEVZÎ, 2005, “Sıbt İbnü’l-Cevzî’nin Mirâtü’z-Zâman Fî Tarihi’l-Âyan Adlı Eserindeki Selçuklularla İlgili Bilgiler III, Sultan Melikşah Dönemi”, Prof. Dr. Ali Sevim Makaleler, cilt: II, hazırlayan: E. Semih Yalçın-Süleyman Özbek, Berikan Yayınları, Ankara, s. 287-435.
İBNÜ’L-ESÎR, 1987, “İslâm Tarihi El Kâmil Fi’t-Tarih Tercümesi”, cilt: X, çeviren: Abdülkerim Özaydın, redaktör: Mertol Tulum, Bahar Yayınları, İstanbul.
______, 1987, “İslâm Tarihi El Kâmil Fi’t-Tarih Tercümesi”, cilt: XI, çeviren: Abdülkerim Özaydın, redaktör: Mertol Tulum, Bahar Yayınları, İstanbul.
______, 1989, “İslâm Tarihi El Kâmil Fi’t-Tarih Tercümesi”, cilt: I, çeviren: Abdullah Köşe, redaktör: Mertol Tulum, Bahar Yayınları, İstanbul.
______, 1991, “İslâm Tarihi El Kâmil Fi’t-Tarih Tercümesi”, cilt: VIII, çeviren: Ahmet Ağırakça, redaktör: Mertol Tulum, Bahar Yayınları, İstanbul.
İBNÜ’L-VERDÎ, 2017, “Bir Ortaçağ Şairinin Kaleminden Selçuklular”, tercüme ve notlar: Mustafa Alican, Kronik Yayınları, İstanbul.
KAZVÎNÎ, 2015, “Târîh-i Güzîde (Zikr-i Pâdişâhân-i Selçukiyân)”, editör: Erkan Göksu, (hazırlayan: Ayşe Ayna, Bilal Şahin, Ayşe Alhan, Sevgi Kübra Akdemirel, Ayşe Tepe, Sibel Temiz), Bilge Kültür Sanat Yayınları, İstanbul.
KURTDERE TOK, Ö., 2009, “Soytarı-Ressam İlişkisi”, Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
KÜLCÜ, R., 2005, “Ortaçağ Anadolu’sunun Büyük Mühendisi El-Cezeri”, Akademia Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi, cilt: 1, sayı: 1, s. 1-9.
MEHMED NEŞRÎ, 1949, “Kitâb-ı Cihan-Nümâ Neşrî Tarihi”, cilt: I, hazırlayan: Reşit Unat-Mehmet Altay Köymen, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
MERÇİL, E., 2011, “Selçuklular’da Saraylar ve Saray Teşkilatı”, Bilge Kültür Sanat Yayınları, İstanbul.
MEVLÂNÂ, 2007, “Fîhi Mâ Fîh”, çeviren: Meliha Ülker Anbarcıoğlu, Ataç Yayınları, İstanbul.
MUTÇALI, S., 1995, “Arapça-Türkçe Sözlü”k, Dağarcık Yayınları, İstanbul.
ÖKTEN, S., 1993, “Cezerî”, DİA, cilt: VII, s. 505-506.
PRISCUS, 2017, “Attila’nın Sarayı’nda Bir Romalı Grek Seyyahı Priskos’a Göre Avrupa Hunları”, çeviren: Ali Ahmetbeyoğlu, Yeditepe Yayınları, İstanbul.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
The journal is licensed under a 