An Analysis on Some Criticism for Süleyman Ateş in the Tafsir of “Kur'an Yolu”


Abstract views: 355 / PDF downloads: 201

Authors

  • Mehmet KAYA Aksaray Üniversitesi İslâmi İlimler Fakültesi Tefsir Anabilim Dalı

Keywords:

Commentary, criticism, Süleyman Ateş, Yüce Kur’an’ın Çağdaş Tefsiri, Kur’an Yolu

Abstract

Criticism is defined as showing the right and wrong sides of a person, a work or a topic. Criticism we have encountered in almost every field has also been met with the knowledge of tafsir and many commentators have been criticized since the times of the Sahaba. In the first period, the frames of criticisms that made on certain issues have been expanded and interpretation that does not comply with the fixed criteria and correct commentary. One of the commentators criticized for his comments is Süleyman Ateş. Some comments in the Yüce Kur’an’ın Çağdaş Tefsiri of Ateş are frequently criticized in the Kur’an Yolu commentary published by the directorate of religious affairs as well as other special works.  It is seen that criticism has been directed against Ateş for many reasons, mainly inconsistencies in its interpretations. In this study we aim to examine this criticism directed at Süleyman Ateş in the Kur’an Yolu commentary.

References

ASİMOV, İ., 2006, “Bilim ve Buluşlar Tarihi”,(1. bs.), çev. Elif Topçugil, İmge Kitabevi, Ankara.

ATEŞ, S., 1989, “Yüce Kur’ân’ın Çağdaş Tefsiri”, Yeni Ufuklar Neşriyat, İstanbul.

ATMACA, G., 2012, “Süleyman Ateş’in Yüce Kur’ân’ın Çağdaş Tefsiri Adlı Eserinde İsrâiliyat”, Ekev Akademi Dergisi, Cilt, 16, Sayı, 51, s: 155-166.

BİLMEN, Ö., N., 2015, “Büyük Tefsir Tarihi Tabakatü’l-Müfessirin”, Ravza Yay. İstanbul.

BOLAY, S., H., 1988, “Âdem”, DİA, III, (s. 358-363), İstanbul.

BUHARİ, 1422, M., “Sahîhu’l-Buhârî”, Dâr-u Tavki’n-Necât.

DEMİRCAN, A., 2004, “Câhiliyye Araplarında Kız Çocuklarını Gömerek Öldürme Adeti”, İstem, Cilt: 2, Sayı: :3., s: 9-29.

DEMİRLİ, E., 2012, “Vahdet-i Vücûd”, DİA, XLII, (s. 431-435), Ankara.

DERELİ, V.,2009, “Tefsirde Yanılgı Sebepleri ve Bunlardan Korunma Yolları”, Fecr Yay. Ankara.

DERVEZE, M., 1383, “et-Tefsîru’l-hadîs”, Dâruİhyâi’l-Kütübi’l-Arabiyye, Kahire.

EBÛ UBEYDE,M.,1381, “Mecâzu’l-Kur’an”, Mektebetü’l-Hancı, Kahire.

ELAİNE P.,1988, “Adam, Eve and the Serpent”, WeidenfieldandNicolson,London.

KARADÂVÎ, Y., 2011, “Kur’an’ı Anlamada Yöntem”, Nida Yay., İstanbul.

ELMALILI, M., 2016, “Hak Dini Kur’an Dili”, Azim Dağıtım, İstanbul.

FERRÂ, E., 1983, Meʿâni’l-Kur’ân, Âlemü’l-Kütüb, Beyrut.

HARMAN, Ö., 2010,“Süleyman”, DİA,XXXVIII, (s. 56-60), İstanbul.

HARMAN, Ö., 2000, “İbrahim”, DİA, XXI, (s. 266-272), İstanbul.

HOCAOĞLU, M. 2012, “Süleyman Ateş’in Tefsirinde Bütünlük Sorunu: Ehli Kitab’ın Cennet’e Girmesi ve Tevrât’ın Tahrifi Meseleleri”, İslâmî Araştırmalar, Cilt: 23, Sayı:1, s: 42-54.

İBN HİŞAM, A. 1955, “es-Sîretü’n-nebeviyye”, Matbaatü Mustafa el-Bâbî, Mısır.

İBN KESÎR, I.,1999, “Tefsîru’l-Kur’âni’l-azîm”, Dâr-u Tayyibe.

İBN KUTEYBE, E., 2006, “Te’vîlümüşkili’l-Kur’ân”, Kâhire.

-------, 2000, “İncil”, Yeni Yaşam Yay. İstanbul.

PARLATIR, İ.; GÖZAYDIN, N.; ZÜLFİKAR, H.; AKSU, T.; TÜRKMEN, S.; YILMAZ, Y.; 1998, “Türkçe Sözlük”, TDK Yay., Ankara.

KARAMAN, H.; ÇAĞRICI M.; DÖNMEZ, İ., GÜMÜŞ, S., 2007, “Kur’an Yolu Türkçe Meâl ve Tefsir”, DİB Yay. Ankara.

KARATAŞ, A., 2013, “Müfessirlere Yöneltilen Bazı Eleştiriler”,Hikmet Yurdu, Cilt: 6, Sayı: 12, s: 155-186.

KÂSIMÎ, M.,1418, “Mehâsinü’t-te’vîl”, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut.

KÂŞÂNÎ, A. 1317, “Te'vîlâtü'l-Kur'ân”, Beyrut.

KAYA, M., 2014, “İ’râb Değerlendirmelerinin Kur’an’ın Anlaşılmasındaki Rolü”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

KAYA, M., 2015, “Abdürrezzâk Kâşânî (ö. 730/1330) ve Tefsirdeki Metodu”, Mütefekkir, Cilt. 2, Sayı: 3, s: 107-135.

KAYA, M., 2016, “Bilimsel Tefsir ve Değişim”, Mütefekkir, Cilt: 3, Sayı: 5, s:195-223.

KAYA, M. 2016, “Müellifi ve Kendisinde Hata Edilen Bir Eser Olarak Cemâleddîn Aksarâyî (ö. 791/1388)’nin Hâşiyeale’l-Keşşâf’ı ve Mutezilî Düşünce Sistemi ile Zemahşerî’ye Eleştirileri”, I. Uluslararası Aksaray Sempozyumu, s: 508-532.

KERHÎ, E.,“Risâletü’l-İmâm Ebi’l-Hasen el-Kerhî”, Dâru İbn Zeydûn, Beyrut.

KIRCA, C.,“Kur’ân ve Fen Bilimleri”, Marifet Yay. 5. bs. İstanbul.

KONEVÎ, S., 2002, ”Vahdet-i Vücûd ve Esasları”, çev. Ekrem Demirli, İstanbul.

KÖKTAŞ, Y. 2004, “Yüce Kur’an’ın Çağdaş Tefsiri Adlı Eserde Hadis Olgusu ve Hadis Yorumları”, Din Bilimleri, Cilt: 4, Sayı: 1, s: 31-55.

-------, 2011, “Kutsal Kitap -Yeni Dünya Çevirisi-“,Japonya.

MÂVERDÎ, E., “en-Nüket ve’l-uyûn–Tefsîru’l-Mâverdî-“, Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut.

NESAİ, E. 1991, “Sünenü’n-Nesâi’l-kübrâ”,Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut.

RÂZÎ, F.,1420, “Mefâtîhu’l-ğayb-tefsîru’l-kebîr”, Dâru İhyâ’t-Türâsi’l-Arabî, Beyrut.

SUYÛTÎ, A., 1974, “el-İtkân fî ulumi'l-Kur'ân”, el-Hey’etü’l-Mısriyyeti’l-Âmme.

SÜT, A., 2010, “İslâm Düşüncesinin Erken Dönemlerinde Muhalefet ve Görüntüleri”, Kelam Araştırmaları, Cilt: 8, Sayı: 1, s: 299-318.

ŞÂTIBÎ, E., 2007, “el-Muvâfakât fî usûli’ş-Şerîa”, el-Mektebetü’l-Asriyye, Beyrut.

Taberî, C., 2000, “Câmiu’l-beyân an te’vîli’l-Kur’an”, Müessesetü’r-Risâle.

TÂHİR, M., 1425, Esbâbu’l-hata fi’t-tefsîr, DirâseTe’sîliyye,Dâru İbn Cevzî, Suudi Arabistan Krallığı.

UZUN, N., 2016, “İslâm Tefsir Geleneğinde Muhalefet ve Eleştiri –Şihâbuddîn el-Hafâcî’nin Beydâvî’ye Eleştirileri-, Ankara Okulu, Ankara.

YAZICI, A., 2011, “Süleyman Ateş’in Görüşleri Bağlamında Kur’an Kıssaları”, İslami Araştırmalar, Cilt: 22, Sayı:2, s:106-117.

ZEHEBÎ, M., 2005, “et-Tefsîrve’l-müfessirûn”, Mektebetü Vehbe.

ZEMAHŞERÎ, E., 1998, “el-Keşşâf an hakâikı’t-Tenzîl ve uyûni’l-ekâvîl fî vücûhi’t-te’vîl, Mektebetü’l-Ubeykân”, Riyad.

Published

2018-02-27

How to Cite

KAYA, M. (2018). An Analysis on Some Criticism for Süleyman Ateş in the Tafsir of “Kur’an Yolu”. Türk İslâm Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi, 13(25), 123–148. Retrieved from https://timad.com.tr/index.php/timad/article/view/11