Osmanlı Dönemi Klasik Şerh Metinlerine Sözlük Bilimi Penceresinden Bakmak


Özet Görüntüleme: 335 / PDF İndirme: 125

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.6526509

Anahtar Kelimeler:

Türk Dili, Sözlük Bilimi, Şerh, Osmanlı Dönemi

Özet

Türk edebiyatı içerisinde şerh geleneğinin ve Osmanlı dönemine ait Türkçe şerh metinlerinin önemli bir yeri vardır. Farklı bilim dalları ile ilgili konularda ve farklı amaçlarla kaleme alınan bu metinlerin önemli bir kısmını da dil ve edebiyat yaklaşımıyla hazırlanan klasik şerhler oluşturmaktadır. Bu şerh metinleri, kısmen sözlük olmakla birlikte kelimelerin oluşumunu, tarihî seyrini, değişime uğrayan ya da unutulan anlamlarını ve anlam inceliklerini tespit etme açısından birinci dereceden kaynak niteliği taşımaktadır. Bu noktadan hareketle söz konusu şerh metinlerinin, sözlükçülük çalışmalarına katkı sağlayabilecek eserler olduğunu söylemek mümkündür. Özellikle ortak İslam kültür ve medeniyet havzasına mensup klasik eserlerin şerhleri, bu havzaya ait kelime hazinesini ortaya koyarak milletler arası kültür aktarımı rolü üstlenmektedir. Bu çalışmada, öncelikle Osmanlı dönemine ait, dil ve edebiyat merkezli kaleme alınmış Türkçe şerh metinleri ile ilgili kısaca bilgi verilmiştir. Ardından şerhlere sözlük bilimi penceresinden bakılarak, günümüz sözlük çalışmalarında ve Osmanlı dönemi Türk şiiri kelime kadrosuna ait kelimelerin yeniden anlamlandırılmasında bu metinlerden daha fazla istifade edilmesinin gerekliliği, Arapça ve Farsça kaynaklı iki şerh metni üzerinden örneklendirilerek gösterilmiştir.

Referanslar

Ceylan, Ö. (2000). Tasavvufî Şiir Şerhleri. İstanbul: Kitabevi Yayınları.

Durmuş, E. (2018). Mehmed Şakir Efendi, Hediyyetü’l-İrfân Der-Şerh-i Bahâristân (İnceleme-Metin). İstanbul Medeniyet Üniversitesi SBE. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul.

Durmuş, E. (2014). Şerh-i Kelimât-ı Çehâr Yâr-ı Güzîn. Sakarya Üniversitesi SBE. Yayımlanmamış YLT. Sakarya.

Eker, Ü. (2015). Lehçe İçi Aktarma Yöntemleri. İstanbul: Kesit Yayınları.

Gutas, D. (2011). Yunanca Düşünce Arapça Kültür. İstanbul: Kitap Yayınevi.

Güleç, İ. (2019) Konusu Mensur Metin Olan Doktora Tezleri Üzerine Bir Değerlendirme. Divan Edebiyatı Araştırmaları Dergisi. 22, 307-330. Mustafa b. Mehmed Kastamonî (Hâcegîzâde Mustafa Efendi). Terceme-i Sad Kelîmet-ı Çaharyar-ı Güzin (Şerh-i Kelimât-ı Çehâr Yâr-ı Güzîn). İstanbul: Süleymaniye Kütüphanesi. A. Tekelioğlu, 07 Tekeli 425.

Mehmed Şâkir Efendi. (1836). Hediyyetü’l-İrfân Der-Şerh-i Bahâristân. İstanbul: Dârü’t-Tıbâati’l-Âmire.

Nur Doğan, M. (1995). Metin Şerhi Üzerine. Yedi İklim. 9.63, 70-74.

Yazar, S. (2011). Anadolu Sahası Klasik Türk Edebiyatında Tercüme ve Şerh Geleneği. İstanbul Üniversitesi SBE. Yayımlanmamış DT. İstanbul.

Yılmaz, O. (2007). Klasik Şerh Edebiyatı Literatürü. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi. 5.9, 271-304.

Yılmaz, O. (2018). Şerhin Metninden Metnin Şerhine: Türkçe Şerhlerden Hareketle Klasik Türk Şiirinin Anlam Dünyasına Katkılar I. HikmetAkademik Edebiyat Dergisi. Prof. Dr. Ali Nihad Tarlan Özel Sayısı. 4, 264-273.

İndir

Yayınlanmış

2022-02-27

Nasıl Atıf Yapılır

DURMUŞ , E. . (2022). Osmanlı Dönemi Klasik Şerh Metinlerine Sözlük Bilimi Penceresinden Bakmak . Türk İslâm Medeniyeti Akademik Araştırmalar Dergisi, 17(33), 147–157. https://doi.org/10.5281/zenodo.6526509